Wielki Tydzień

WIELKI TYDZIEŃ

Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową czyli Męki Pańskiej (Pasyjną), a kończy się Niedzielą Zmartwychwstania. Obie te wielkie niedziele jak klamra spinają w jedną całość dwa najistotniejsze wydarzenia zbawcze: bolesną śmierć i chwalebne zmartwychwstanie Chrystusa. W sposób szczegółowy prawdę tę ukazują dni między tymi niedzielami, zwłaszcza ostatnie trzy dni paschalne (Triduum paschalne).

Zbawcze wydarzenia paschalne uobecniają się w sposób wyjątkowy w liturgii tych dni. Oprócz bogactwa czytań biblijnych i głębokich tekstów liturgicznych obrzędy Wielkiego Tygodnia posługują się bogatym językiem znaków i symboli (palmy, umycie nóg, procesja do „ciemnicy”, odsłonięcie i adoracja Krzyża, Grób Pański, ogień – światło (paschał), woda itp.). Liturgia tych dni koncentrując się na końcowych wydarzeniach życia Chrystusa, ukazuje przede wszystkim Jego ostateczne zwycięstwo nad grzechem i śmiercią, w tym również nasze zwycięstwo.

Liturgia Wielkiego Poniedziałku, Wtorku i Środy, ukazuje nam Chrystusa –  cierpiącego sługę, który dobrowolnie składa w ofierze swoje życie, aby wejść razem z nami do chwały Ojca. Nie może temu przeszkodzić grzech, zdrada (Judasza) i niewdzięczność człowieka.

Szczególnie ważne są trzy ostatnie dni Wielkiego Tygodnia. Te dni nazywamy Triduum paschalnym, są największym świętem kościelnym i stanowią szczyt całego roku liturgicznego. Rozpoczynają się Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, punktem kulminacyjnym jest obchód Wigilii paschalnej w Wielką Noc, a kończą się nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania. W te wielkie dni nie tylko wspominamy, ale i uobecniamy w liturgii dzieło naszego Odkupienia: poprzez Wieczernik – Ogrójec, śmierć na Kalwarii i Grób, do zwycięskiego i chwalebnego Zmartwychwstania. Jest to jedna jedyna Pascha (przejście przez śmierć do życia), w której i my już dziś w sposób sakramentalny uczestniczymy.

Chrześcijanin winien dlatego dołożyć wszelkich starań, aby dni Wielkiego Tygodnia przeżyć owocnie. Potrzeba do tego również wielkopostnej pokuty i oczyszczenia, w tym także pokuty sakramentalnej.

Źródło: Zwycięzca śmierci. Teksty liturgiczne i komentarz na Wielki Tydzień i Oktawę Wielkanocy.