Rozważanie do Ewangelii – XXVI Niedziela Zwykła

„Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego”.

Takie słowa Pana Jezusa można usłyszeć w przeznaczonym na dzisiaj fragmencie Ewangelii. Jeśliby wyrwać je z kontekstu, to łatwo można poprzeć popularną współcześnie tezę, że wszyscy po śmierci idą do Nieba. Kto jednak posłucha czy doczyta do końca, zorientuje się jak rozumieć tę wypowiedź: „Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wy mu nie uwierzyliście. Uwierzyli mu zaś celnicy i nierządnice. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć”. A zatem wchodzą do królestwa niebieskiego nie dlatego, że zajmowali się czymś haniebnym, ale dzięki temu, że uwierzyli i nawrócili się. Ludzie jednak chętnie wybierają łatwiejsze czy wygodniejsze koncepcje. Lubią nie doczytać do końca, bo jakby doczytali, to byliby zobowiązani do większego wysiłku albo porzucenia jakiegoś grzechu, w którym sobie upodobali. Łatwiej jest zatem żywić przekonanie, że wszyscy idą do Nieba, grzesznicy i bezbożnicy również. Czy jednak tak jest w rzeczywistości. Kto czytał Pismo Święte i zna nauczanie Kościoła, ten wie, że jest inaczej. Ileż to razy słyszymy w Ewangelii: „tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Jakże chętnie zapominamy o tego typu przestrogach.

Wielu ludzi żyje z daleka od Boga i tłumaczy sobie, że przecież nikogo nie zabili i według siebie żyją dobrze. Wyobrażają sobie, że jeśli coś bardzo mocno sobie wmówią, to Bóg na sądzie ostatecznym nie będzie miał innego wyjścia jak tylko osądzić ich zgodnie z wygodnymi im koncepcjami. Odpowiedź Pana Boga na takie podejście znajdujemy w dzisiejszym pierwszym czytaniu: „Wy mówicie: „Sposób postępowania Pana nie jest słuszny”. Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze”.

Z wybierania sobie dogodnych fragmentów Biblii, a pomijania innych słyną Świadkowie Jehowy. Ale uważam, że w każdym z nas tli się skłonność do takiej postawy. To jest jednak owa przewrotność, którą wytyka nam Pan Bóg przez proroka Ezechiela.
Bóg nie chce abyśmy wmawiali sobie kłamstwo, lecz stanęli w prawdzie. To nie nasza rola, aby się usprawiedliwiać. Wtedy Bóg musiałby stanąć na pozycji naszego oskarżyciela. Lepiej samemu się oskarżyć przed Bogiem, a On nas wówczas usprawiedliwi. Zamiast tracić energię na autousprawiedliwienie oraz wymówki i wzbranianie się przed spowiedzią, lepiej po prostu przyjąć sakrament Pojednania. Nie łudźmy się, że Bóg nam odpuści grzechy bez spowiedzi, bo my uważamy, że powinien. W jakimś celu jednak Chrystus ustanowił ten sakrament. A ryzykować zbawienia nie warto. Przecież Pan Jezus nie uczył, że wszyscy muszą pójść do Nieba.

Spowiedź zatem Szanowni Państwo, SPOWIEDŹ!

Ks. Rafał