Z Dzienniczka s. Faustyny — Adwent

Rozpoczęliśmy Adwent. To wyjątkowy czas radosnego oczekiwanie na przyjście Pana, zarówno w wymiarze Świąt Bożego Narodzenia, do których będziemy się przygotowywać, jak i w wymiarze ostatecznym – Jego powtórnego przyjście na końcu czasów. To czas przeniknięty nadzieją na spotkanie z Tym, którego przyzywamy Marana tha — przyjdź Panie Jezu!

Wzorem postawy wiary, nadziei i miłości w oczekiwaniu na przyjście Syna Bożego jest Maryja — nasz najważniejszy Adwentowy Przewodnik. Siostra Faustyna dała się Jej poprowadzić w tym szczególnie czasie. Adwent ten przeżywać będę według wskazań Matki Bożej — przez cichość i pokorę. (Dz 792) – zapisała w Dzienniczku. 

Z Maryją rozpoczynała każdy Adwent. Pod datą 29 listopada 1936 r. zapisała w Dzienniczku:

Matka Boża pouczyła mnie, jak się przygotować mam do święta Bożego Narodzenia. Widziałam Ją dziś bez Dzieciątka Jezus; powiedziała mi: Córko moja, staraj się o cichość i pokorę, aby Jezus, który ustawicznie mieszka w sercu twoim, mógł wypocząć. Adoruj Go w sercu swoim, nie wychodź z wnętrza swego. Uproszę ci, córko moja, łaskę tego rodzaju życia wewnętrznego, abyś nie opuszczając wnętrza swego, na zewnątrz spełniła wszelkie obowiązki swoje jeszcze z większą dokładnością. Ustawicznie przebywaj z Nim we własnym sercu, On ci będzie mocą; ze stworzeniami utrzymuj [kontakt] o tyle, o ile konieczność i obowiązek twój tego wymaga. Jesteś mieszkaniem miłym Bogu żywemu, w którym On ustawicznie z miłością i upodobaniem przebywa, a żywa obecność Boża, którą odczuwasz w sposób żywszy i wyraźny, utwierdzi cię, córko moja, w tym, co ci powiedziałam. Staraj się do dnia Bożego Narodzenia tak postępować, a później On ci sam da poznać, w jaki sposób przestawać i jednoczyć się z Nim będziesz. (Dz. 785)

Siostra Faustyna pragnęła przygotować swoje serce […] przez cichość i skupienie ducha, łącząc się z Matką Najświętszą i naśladując wiernie Jej cnotę cichości, przez którą znalazła upodobanie w oczach Boga samego. Ufam, że przy Jej boku wytrwam w tym postanowieniu. (Dz. 1398) 

Wpatrując się w Maryję,  dajmy się Jej poprowadzić. Ona uczy nas oczekiwania według tego, jak sama oczekiwała na przyjście Bożego Syna, a oczekiwała na Niego z wielką miłością.